Jaka była naprawdę pokazują dopiero ciekawostki z jej życia, tego nie da się przeczytać w zwykłym życiorysie. Podejście do życia, odwaga i łamanie stereotypów.
Astrid Lindgren jakiej nie znacie:
- Lindgren znajduje się na 18 pozycji listy najczęściej tłumaczonych pisarzy
- W 1946 roku rozpoczęła pracę w wydawnictwie Rabén & Sjögren, gdzie przepracowała 25 lat
- Choć pisarka zyskała ogromną sławę nie tylko w rodzimym kraju, ale i w Rosji, Anglii oraz innych państwach, to największy fenomen jej popularności odnotowano w Niemczech
- Wyrzucanie żywności, jeśli się nie zepsuła, było dla Astrid czymś nie do pomyślenia
- Jako siedemdziesięciolatka aktywnie lobbowała na rzecz praw zwierząt w Szwecji
- Od dzieciństwa uwielbiała wspinać się na drzewa, chodzić po dachach i znana była ze swej zwinności i odwagi
- Książki o Pippi Pończoszance wywołały burzliwą dyskusję między zwolennikami wychowania przez autorytety, a tzw. wychowania swobodnego
- Imię Pippi Långstrump (dosłownie Pippi Długa Pończocha, w polskim tłumaczeniu Pippi Pończoszanka) zostało wymyślone przez młodszą córkę autorki, Karin
- W czasie drugiej wojny światowej pracowała w jednym z oddziałów służby wywiadowczej
- Kiedy miała siedemnaście lat, jako pierwsza w swoim mieście obcięła włosy na krótko, na modną pod koniec lat 20. fryzurę zwaną garsonką
- W 1965 roku Lindgren kupiła wiejski dom, w którym się wychowała i odtworzyła go zgodnie ze swoimi dziecięcymi wspomnieniami. Dziś znajduje się tam muzeum poświęcone jej życiu i twórczości
- Określenie jej „gwiazdą” w żadnym wypadku nie jest nadużyciem – w 1988 roku na jej cześć nazwano jedną z małych planet, Lindgren 3240. To jednak nie wszystko: istnieje również „Asteroid Lindgren” oraz mini-satelita „Astrid-1”. Nazwy jej wyposażenia to imiona najsłynniejszych postaci stworzonych przez pisarkę
- W 2014 roku, 12 lat po śmierci Astrid, Narodowy Bank Szwecji wypuścił specjalny, 20-koronowy banknot z jej podobizną. W Niemczech z kolei można było nabyć znaczek pocztowy z wizerunkiem autorki
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
